Soddomeeyadii qarnigan waxaan ka mid ahaa dhallinyarada ku dhibaateysan magaalada Newyork oo aan ka ahaa Dilaal baabuurta waaweyn si aan uga helo waxaan ku noolaado. Waxaa guri ii ahaa qol yar oo ay baranbaro iyo dooli ka buuxaan, waxaan cuntada ka cuni jiray makhaayad aad u nadaafad xun oo cuntadeedu raqiis tahay. Waxaan imaan jiray habeenkii qolkeygii yaraa anigoo madax wareer la il daran oo ka gubanaya nolosha xun ee aan ku noolahay, waxaan is dhihi jiray ma sidaan baad nolosha ku dhameysan doontaa? Aaway noloshii aan ku yididiiloon jiray markaan ardayga ahaa? Buuggani waa daawo kaa samata bixineysa walaaca, welwelka iyo uur ku taalada uu keeno walbahaarku.
